Margraten, een plek die als plaats vooral bekend is vanwege de Amerikaanse begraafplaats. Een indrukwekkend geheel van witte marmeren kruisjes, regelmatig afgewisseld door davidssterren, bloemen en soms een bijzonder kruisje.
Vandaag was ik bij Margraten in de buurt en besloot om er eens naartoe te gaan en er te fotograferen, in een poging dit op een andere manier te doen dan vele anderen die mij voor gingen.

Nadat je door de poort van de begraafplaats loopt vraag je je eerst af waar dat ereveld zich nou bevind. We volgden de enige logische weg. Dat bleek gelukkig ook de juiste te zijn en na 5 minuten liepen we rond bij het herdenkingsmonument. Een indrukwekkend geheel.

Indrukwekkender wordt het als je de begraafplaats op loopt. Er staan enorm veel kruisjes, keurig in het gelid. Vanuit de juiste hoek een geweldige ontwerp van lijnen, vanuit een andere hoek onafzienbaar veel kruisjes door elkaar heen.


1/160 – f/5.6 – ISO200  op 300mm

Als je de begraafplaats rustig overziet, zie je dat de militairen niet vergeten zijn. Hier en daar staan bloemen, waarschijnlijk neergezet door nabestaanden.


1/320 – f/4.5 – ISO200 op 112mm


1/125 – f/5 – ISO200  op 300mm

Lopend tussen de kruisjes valt me er speciaal eentje op. Een ster is aangebracht boven de naam. De reden daarvoor is al snel duidelijk, deze militair heeft de medal of honor (de hoogste Amerikaanse militaire onderscheiding) ontvangen voor zijn diensten tijdens de oorlog. Een bijzonder beeld tussen de anderen.


1/400 – f/4.6 – ISO200 op 165mm

De begraafplaats is indrukwekkend. Ondanks dat ik het nodige heb gezien aan monumenten (waaronder concentratiekamp Auschwitz wat je volledig stil maakt), is dit weer een totaal ander en stilmakend beeld. Omdat zoiets voor mij niet perse woorden nodig heeft, sluit ik  af met nog een aantal foto’s…



3 Responses so far.

  1. Robbie Veldwijk schreef:

    Een mooie serie met mooie platen! Moeilijk om hier mooie subtiele en toch ook rustige foto’s van te maken, dat is je zeker gelukt!

  2. Winston van den Berg schreef:

    Hele mooie foto’s, Erik. Ik denk ook dat je voor zulke mooie foto’s eerst uren over zo’n erebegraafplaats moet lopen voordat je je gevoelens in je foto’s kunt weergeven. Want dat is toch wat je met fotografie wilt doen? Well done!

  3. Erik Busstra schreef:

    Bedankt Winston 🙂 Ik heb niet uren over de erebegraafplaats gelopen.. Toch pak ik meestal het gevoel vrij snel op, mede doordat ik dat door mijn opleiding redelijk geleerd heb. Daarnaast heb ik meerdere van dit soort plekken bezocht en ligt mijn interesse hier ook wel 😉 Het is overigens niet zo dat ik zoek naar een bepaald gevoel, ik probeer vast te leggen wat ik op dat moment ervaar, en dat is een momentopname, dat kan lukken en mislukken..

    Bedankt voor jullie reacties! 🙂

Leave a Reply to Winston van den Berg



4 + twee =