Ongeveer 2 weken terug had ik een (helaas) erg saai college. Aangezien ik liever niet midden in een college vertrek, moest ik mijn energie dus ergens anders aan besteden. Ik begon te denken over een manier waarop ik de herfst eens anders kon vastleggen.

Aangezien ik nog weinig herfstlandschappen heb, moest het een landschap worden. En dat maakte het meteen een stuk moeilijker.

Aan het eind van het college had ik een idee uitgetekend. Een van de belangrijkste onderdelen was vallend blad. Een ander onderdeel waren natuurlijk de herfstkleuren. Ook qua compositie had ik wat ideeën, maar daarvoor moest ik eerst op onderzoek uit.

Afgelopen 2 weken ben ik druk bezig geweest verschillende locaties te bekijken en uit te proberen. Er zitten een aantal leuke plekken tussen, maar wel allemaal in beukenbossen. Helaas staan de beukenbomen vrijwel allemaal nog goed in het groen. Voor vandaag moest ik dus op zoek naar een boslandschap met andere bomen.

Nu staan de Amerikaanse eiken al mooi in kleur. Tot vandaag kon ik nog geen mooie plek vinden waar een groot aantal Amerikaanse eiken goed gekleurd waren. Tijdens een tochtje door het bos vond ik toch eindelijk de plek, waar de vallende bladeren voor de afronding zorgden!

Met intussen vrij veel ervaring in het fotograferen van bossen was het een koud kunstje om voor een fatsoenlijke compositie te zorgen. Extra makkelijk omdat ik al op een pad stond. Het enige probleem was dat er geen bladeren voor het uiteinde van het pad mochten zitten, een reeks foto’s maken bood de oplossing.

De foto werd niet helemaal zoals ik vooraf tijdens het college had bedacht, maar die gaat zeker nog wel komen. Vooralsnog een mooi eerste resultaat van wat vallende bladeren, ik ben tevreden met zo’n eerste foto 🙂